Бавуугийн Лхагвасүрэн

Ижийтэйгээ байхад

Хагарсан чулуу дахиад хэзээ ч эвлэдэггүй шиг
Yнэнээ хэльө!
Нулимсаараа зуурч хэльө!
Хагацахын цагт үхэл давж уулздаггүй шиг
Yнэнээ хэльө!

Амьсгалаа эангидаж хэльө!
Ижийтэйгээ байхад би баян байсан...
Орилсоор ижийдээ очин нулимсаа арчуулахад
Одод бүгдээрээ миний нүдэн дотор л түгдэг байсан...
Ижий минь инээгээд над руу ирэхэд
Энэхэн дэлхийн наран над дээр л асгардаг байсан...
Ижийтэйгээ байхад би баян байсан...
Араг үүрсэн ижийнхээ ар өвөрт гүйхэд
Аараг толгодын элс алтаар нурдаг байсан
Бөртөн бөртөн зэрэглээ хормойтой минь орооцолдож
Бүжин бор хөлийн минь сайрыг долоодог байсан
Ижийтэйгээ байхад би баян байсан...
Судас нь лугшиж халуу дүүгсэн
Бурхны өвөр дээр тоглодог байсан
Сүнс зайлам харанхуйн дунд
Сүү нөмөрч унтдаг байсан
Ижийтэйгээ байхад би баян байсан...
Уул уулын орой уулздаггүй шиг
үнэнээ хэльө!
Эсээ шатааж хэльө!
Урсгал усан эргэж урсдаггүй шиг
үнэнээ хэльө!
Цусаа буцалгаж хэльө!
Ижийгээ амирласнаас хойш би гуйлгачин болсон
Гэхдээ...
Энэ хорвоогоос үхлээс бусдыг тоож гуйхгүй гуйлгачин болсон
Ижийтэйгээ байхад би баян байсан...