Ж.Лхагва. Автобусанд /Өгүүллэг/

Ажил тарах цаг тул автобусанд зорчигчид олон. Суудал хэдийн дүүрснээр ч барахгүй хоорондох зайгаар нь хүмүүс шахцалдан зогссон байлаа. Зүгээр ч нэг шахцалдсан биш , бүр арваад жил ажилласан кондуктор ч зайг нь олоод явж чадахгүй болтол тэгж их шахцалдсан байжээ.
Гадаа гудамжинд халууныг хэлэх үү ? энэ автобусанд бүүр ч долоон дор амьсгал авахын аргагүй бүгчим, тэгээд ч ууц хөлрөн цамц наалдаад хүн бүхэн энэ автобуснаас гарахын мөн болж байлаа.
Миний урд цэнхэр даашинзтай нэгэн бүсгүй зогсоно.
Нуруу нам тэр бүсгүй бие томтой хүмүүсийн дунд орчихсон тул улам их халууцаж байгаа нь илт байсан, тэрбээр над руу харц чулуудах нь аврал гуйсан юм шиг санагдаж билээ. Би хоёр гараараа сандлын түшлэг тулан яргаж өчүүхэн зай гаргаад сайхь бүсгүйг тэр зайд зогстугай гэвэл тэр ч уриалагхан зөвшөөрч , хоёр гарын минь хооронд орон зогсоод байн байн над руу харан сэргэлэн хоёр нүдээрээ талархал илэрхийлэх бөгөөд “баярлалаа, чи сайн” гэсэн үг харцанд нь бичээстэй үзэгдэнэ.
Би ч хөөрхөн бүсгүйн талархсан харцанд баахан урамшиж, түүнийгээ л хайрлан хамгаалж явах ганцхан ажилтай юм шиг улайран мэрийгээд халууцаж ядрахыг ч үл мэдрэн бөөцийлсөөр явсан бөгөөд хэрэв тэр бүсгүй хөөрхөн харцаараа талархан шагнасаар байвал над өөр юу ч хэрэггүй агаад , түүнийгээ хоёр гарынхаа хооронд зогсоочихоод тэр бүгчим автобусандаа дэлхийг тойроход ч бэлэн санагдаж билээ. Ингэж явсаар өөрийн буух газраас хоёр буудал өнгөрчихсөн байжээ.
Ай ,энэ хүүхнүүд үү? Хэдэн ч буудал явуулж мэдэх улс шүү…
0 comments:

Хайвал олно


Архив