Дундуур сэтгэлийн уянга ээдүүлж
Дундуур ч болов дурлаж л нэг үзэхсэн
«Дунд голын ногооны » үндэс атаархтал
Дуу болгож хэн нэгнийг эгшиглүүлэхсэн.
Хөмсөг сормуус хоёрын бараанаар бишүүрхэж
Хөөрхөн нүдний давхраанд эвхээтэй нэг хонохсон
Эвлэж ч чадахгүй уруулаар хацар дунд чинь төөрч
Эсгий тасартал ичиж нэг үзэхсэн.
Сарны гэрэл саравчилсан сайхан хөл үзэж
Салхи сандааж санаа алдтал нэг хайрлахсан
Орчлон бүдэгхэн зурсан бүхэн дээр чинь үнсэж
Охид шивнэж бороо асгартал хайрлахсан.
Сайхан чиг сайхны дунд санаа алдуурахаа мэдэхгүй
Салхитай зүүдэндээ хэн нэгнийг аргамжих юмсан.
Зөндөөн олон дурласан шиг дурлаж
Зөвхөн чамд л гэж худал нэг хэлэхсэн.